Minister robót publicznych corocznie w Monitorze ogłasza wypadki rozmaitych maszyn i systemów, przyczém wymienia nazwiska konstruktorów oraz przedsiębiorców.
Kotły lokomotyw próbują się tylko na półtoraczne ciśnienie, pod jakiém pracować mają. Próba lokomotywy odbywa się raz każdego roku. Jeżeli ściany szczytowe przy takiéj próbie oddalają się od siebie więcéj nad 6 millimetrów (¼ cala), to kocioł w takim stanie, nie może być daléj używany.
Prawo francuzkie dotyczące kotłów parowych i maszyn, wydane dnia 22. maja 1843 r., oraz dopełnienie owego prawa z dnia 23 lipca 1843 znajduje się w Bulletin de la Societé d'Encouragement, Fevrier 1844, a ztamtąd przetłumaczone na język niemiecki w Dzienniku Politechnicznym Dinglera. Tom 92, str. 212.
Prefekt departamentu mocen jest udzielać pozwolenie na zakłady wszelkiego rodzaju, pod warunkiem, aby prośba obejmowała w sobie:
a) Maximum ciśnienia pary w atmosferach.
b) Siłę maszyn lub kotłów wyrażoną w koniach parowych 75 kilogrammetrowych na jednę sekundę.
c) Formę i objętość kotła.
d) Okolicę i miejsce, w którém ma być wystawiony.
e) Rodzaj paliwa.
f) Rodzaj fabryki jaka ma być tą maszyną poruszana.
Inżynierowie górniczy, a w braku takowych inżynierowie komunikacyj lądowych i wodnych, udzielają swoje opinie i kierują próbą.
Kotły parowe, buliery, zbiorniki pary i cylindry, parowe maszyny z żelaza lanego, muszą być próbowane za pomocą pompki hydraulicznéj.
Kotły z blachy żelaznéj kutéj próbują się na 3 razy większą, zaś żelazne lane na 5 razy większą wytrzymałość od téj, pod jaką zwykle pracować mają; cylindry maszyn próbują się również na potrójną wytrzymałość.
