Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/543

– 497 –

 Wyżéj wyszczególnione maszyny pomocnicze i przyrządy kosztują przeszło 100 tysięcy rubli.
 W sali h, cztérema szeregami ustawionych jest 20 do 30 kuźni, zasilanych wiatrem, z wentylatora (bąka) poruszanego maszyną parową. Dwa lub trzy takie ogniska, z powodu swoich kolosalnych rozmiarów, zwracają na siebie szczególniejszą uwagę. Na żurawiach zawieszone są wielkie obręcze, w tychże ogniskach utkwione. Są to ogniska do rozżarzania dwóch końców obręczy, które się następnie szwejsują. Inne dwa albo trzy ogniska, nie wiele ustępujące piérwszym co do rozmiarów, służą znowu do rozgrzewania na biało starego żelaza w pakietach. W pobliżu ich stoi kilka młotów parowych, których ciężar od 5 do 50 centnarów wynosi; a tak ciężkie młoty podnoszone są w górę trzonem maszyny parowéj w górze młota osadzonej. Pod owemi młotami przekuwa się nie tylko stare żelazo na nowe, ale także odkuwają się tutaj wielkie sztuki żelazne.
 Robota gięcia i szwejsowania obręczy, w nowszych czasach bardzo wiele na swojém znaczeniu straciła, a mianowicie od czasu, jak huty same się zajmują wyginaniem obręczy, takowe szwejsują i zupełnie gładko zwalcowane, warsztatom dróg żelaznych dostarczają; a osobliwie téż jak huty w Bochum i Kruppa nad Renem (w Essen), zajęły się produkcyą już gotowych obręczy stalowych.
 Pod sufitem znajdują się umocowane przyrządy do podnoszenia i łatwiejszego transportowania ciężkich przedmiotów żelaznych.
 Przed każdém ogniskiem ustawione jest kowadło, częstokroć bardzo skomplikowanéj formy, odpowiednio do postaci sztuki, jaką się ognisko zajmuje. Skrzynki żelazne lane, napełnione wodą, służą do hartowania przedmiotów stalowych i do gaszenia ognia. Żelazne wózki z nizkiemi kółkami, służą do przewożenia rozżarzonych i gotowych części, lub dla dostawienia onych do ogniska.

34*