Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/537

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
– 491 –

przeznaczone do reparacyi, oraz stanowiska ślusarzy. Do tego również budynku wprowadzają, się maszyny za pomocą, wózka c. Widoczną jest rzeczą, że budowle b i d, mogą być przedłużonemi w razie potrzeby, w kierunku x i y, e jest to pracownia, w któréj ustawione są tokarnie, heblarnie, wiercarnie (bormaszyny), maszyny do nutowania etc. h jest to warsztat kowalski połączony korytarzem f z warsztatem tokarskim; w g stoi maszyna parowa, poruszająca machiny pomocznicze, oraz małe biuro dla werkmajstra. Przy t leży mała odlewnia z wyjściem do kuźni h i tokarni e. Kotły parowe należące do maszyny leżą obok pieców żarzących przy g¹. izawiera przestrzeń do malowania i lakierowania wagonów, jako téż kuchnię do gotowania werniksów, tak, że wszystkie warsztaty działające z ogniem, oddalonemi są od warsztatów służących do budowy i reparacyi wagonów, które się w przestrzeniach n i m znajdują. Wagony, mające być wprowadzonemi do warsztatów n i m, wsuwają się tam z szyn g za pomocą wózka l. W zabudowaniu k znajdują się w suterynie i na parterze magazyny żelaza, oliwy i części gotowych czyli zapasowych, a na pierwszém i drugiém piętrze, biura dla zarządu magazynów i buchalteryi, jak niemniéj mieszkanie dla naczelnika warsztatów i zarządcy magazynów lub innego urzędnika. Czasami znajduje się tu również mieszkanie dla jednego lub dwóch maszynistów. Warsztaty i remizy b, d i m, przy takim planie budynków, mogą być stosownie do potrzeby powiększonemi.

188. Czy warsztatom i remizom, daje się zawsze formę prostokątną?

Nie zawsze; owszem Francuzi i Anglicy dają chętniéj swoim remizom na lokomotywy formę półokrągłą albo téż okrągłą.