Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/499

– 453 –

Fig. 172.
trzną A podnieść o wysokość BC = h, to jest cokolwiek wyżéj od szyny B, aby wypadkowa SR z ciężaru SQ=Q i z siły odśrodkowéj SP=P tak samo jak na drodze prostéj, była prostopadłą do linii normalnéj AB, łączącéj obie płaszczyzny szyn A i B. Ponieważ AC jest linią poziomą, SQ linią pionową i SR prostopadłą do AB, przeto obadwa trójkąty prostokątne SQR i ABC będą do siebie podobne, a zatém będzie:
    BC : AB = P : Q lub:
    BC = P/Q · AB.
 Ponieważ siła odśrodkowa P rośnie w stosunku kwadratów z chyżości, zatém krzywizny nie należy nigdy z większą prędkością przejeżdżać niż z taką, na jaką położenie szyn obliczonem zostało.
 Podniesienie to daje się zwykle podług następującéj formuły:
 h = s · v²/g · R; gdzie h oznacza podniesienie szyny zewnętrznéj, s odległość środka jednéj szyny od środka drugiéj szyny, v chyżość pociągu, g = 9ᵐ,81, a R promień krzywizny.
 Oprócz podniesienia szyny zewnętrznéj, należy jeszcze na luku, nieco rozszerzyć koléj; Becker w dziele swojém; „Eisenbahnbau“ podaje następującą tablicę: