Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/497

– 451 –

przez pewną przestrzeń w kierunku przebytéj drogi, a zaś drugie koło wewnętrzne B₁, aby do A₁ przybyć, musi się ślizgać w kierunku odwrotnym.
 Jeżeli (na figurze 171) MN oznacza średnią drogę osi, jeżeli MN = s, CM = CN = r; jeżeli wewnętrzna odległość śladokręgów AA₁ = BB₁ = b, to łuki BA, MN, B₁A₁ mają wspólny kąt środkowy BCA i mają, się do siebie w stosunku swoich promieni; będzie przeto:
   AB : MM = CB : CM, czyli:
   AB : s = r + b/2 : r, ztąd
   $AB=s\cdot {\frac {r+{\frac {b}{2}}}{r}}=s+{\frac {b\ s}{2\ r}}$;

jak również:
   A₁ B₁ : MN = CB₁ : CM, lub
   A₁ B₁ : s = r – b/2 : r, przeto
   $A_{1}\ B_{1}=s\cdot {\frac {r-{\frac {b}{2}}}{r}}=s-{\frac {b\ s}{2\ r}}$;

zatem droga, po któréj ślizga się koło zewnętrzne na przestrzeni BA równa się:
  BA – MN = BA – s = b S/2 r;
a droga po któréj ślizga się koło wewnętrzne na przestrzeni B₁ A₁, tylko w kierunku przeciwnym, będzie także:
  MN – B₁ A₁ = s – B₁ A₁ = b S/2 r.