Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/496

– 450 –

 Jeżeli śladokręgi mają należycie spełniać swoje przeznaczenie, a wagony przy największéj nawet chyżości bezpiecznie po kolei jeździć, to koła powinny się zawsze znajdować w kierunku pionowym do osi i nie przechylać się ani na jednę ani na drugą stronę kolei. Dla dopięcia tego celu urządzają się koła zupełnie inaczéj jak u zwyczajnych wozów. Wóz nie jest tu związany z osią, a piasty nie obracają się około osi. Owszem osi połączone tu są stale ze swemi kołami pod kątem prostym. Oś obraca się w panewkach, umieszczonych w dolnéj części ramy, o czém mówiliśmy wyżej.
Fig. 171.
 Ponieważ koła połączone są stale ze swemi osiami, przeto dwa koła na jednéj osi będące, muszą się wciąż z tą samą prędkością obracać i w pewnym czasie zawsze równą liczbę obrotów robić. Na linii prostéj nie ma w tém najmniejszéj trudności, ale inaczéj się ta rzecz przedstawia na linii krzywéj, czyli na łuku. Szyna zewnętrzna AB (figura 171) stanowiąca stronę wypukłą kolei, jest dłuższą od szyny wewnętrznéj A₁ B₁. Gdyby się koła na takim łuku mogły niezawiśle od siebie obracać, to koło zewnętrzne w tymże samym czasie, zrobiłoby więcéj obrotów od wewnętrznego; ale ponieważ są ze sobą stale połączone, muszą przeto w tychże samych czasach tę samą liczbę obrotów zrobić. Ponieważ zaś na nierównych przestrzeniach, koła B i B₁ tę samą liczbę obrotów robią i w tymże samym czasie nierówne drogi przebiegają, przeto oprócz ruchu obrotowego, muszą jeszcze robić ruchy ślizgające czyli posuwiste; mianowicie: koło B ażeby do A przyjść mogło, musi się ślizgać