Na ten przeciąg czasu przypadają istotne poprawki kierownika (Steuerung) Stephensona przez Meyera, Gonzenbacha, Gooch’a, Borsig’a, Crampton’a i innych.
Kierownik Gooch’a jest znakomitém uproszczeniem kierownika Stephensona, który z powodu swojéj prostoty, przez wielu mechaników został przyjęty, a przez Wöhlerta w Berlinie, do maszyn pośpiesznych zastósowany. Przy tym kierowniku, który tylko działa jedném stawidłem, kulisa nie podnosi się ani nie opuszcza jak u Stephensona, ale utwierdzona będąc w punkcie stałym, na drążku wiszącym kołysze się czyli oscyluje około tego punktu.
Na francuzkich kolejach żelaznych, największe wzięcie zjednał sobie system lokomotyw inżyniera F. R. Cramptona (1846). Jego ulepszenia w układzie części maszyny i znakomite powiększenie powierzchni ogrzewalnéj, największy wpływ wywarły na bezpieczeństwo ruchu pociągów pośpiesznych, szczególniej na wązkich drogach. Maszyny jego, odznaczające się olbrzymią budową, posiadają także niezmierną siłę pociągową. Lokomotywa Crampton’a „Liwerpool“ była w możności prowadzić pociąg kuryerski z 40-tu wagonów złożony; co odpowiadało sile pociągowéj 3-ch zwyczajnych lokomotyw przy odpowiedniej chyżości. Jednakże tak olbrzymich lokomotyw nie używa się
