wietrze, tłuste oleje i t. p. Przewodnictwo zresztą jakiegoś ciała zależne jest od substancyi, od jego postaci, wielkości, powierzchni, temperatury i mocy natężenia elektryczności.
Jeżeli więc dobry przewodnik, otoczymy złym przewodnikiem, tak że ten nigdzie wolnéj elektryczności oddać na zewnątrz nie może, to mówić się zwykło, że jest odosobnionym (izolowanym). To odosobnianie przewodników, ma niezmiernie wielką doniosłość w telegrafii elektrycznéj.
Jeżeli jakie ciało elektryczne połączymy z ziemią za pomocą przewodnika, to takowe natychmiast swoją elektryczność utrącą. Można więc ziemię uważać, jako niezmiernie wielki przewodnik, jako ogólny zbiornik elektryczności. Że zaś ziemia posiada własność przeprowadzania elektryczności, to przyczyną tego jest wilgoć, jaką w sobie zawiera.
Elektryczność może także z jednego ciała przejść do drugiego, chociaż się te ciała wprost nie stykają z sobą; w czasie przejścia elektryczności z jednego ciała do drugiego, objawia się iskra czerwono lub niebiesko zabarwiona z towarzyszeniem trzaku lub łoskotu, któréj długość przy sprzyjających okolicznościach, może czasami i kilka stóp wynosić. Zamiast iskry pokazuje się także czasami snopek światła, lub światło tlejące.
Maszyna elektryczna jest to przyrząd, za pomocą którego daje się łatwym sposobem wielka ilość elektryczności wytworzyć i nagromadzić. Maszyna ta składa się z 3-ch części: z ciała pocieranego, przedmiotu trącego i przewodnika czyli konduktora. Piérwsze, jest to tarcza szklana, obracająca się za pomocą korby i w czasie tego obrotu trąca się o poduszkę powleczoną amalgamą cyny. Przewodnik, który ma tę elektryczność szkłu odbierać, jest to pierścień, cylinder, lub kula metalowa, spoczywająca na słupkach szklanych, a zatém odosobniona, opatrzo-
