Sygnały akustyczne mają tę wielką zaletę, że łatwo zwracają na siebie uwagę, nie posiadają jednak dostatecznéj między sobą różnicy, a skutek ich rozciąga się tylko na nie wielkie przestrzenie. Wicher i hałas osłabiają je znacznie, a burza niweczy zupełnie.
Sygnały elektryczne pozwalają tworzyć najbogatszą liczbę znaków i dają się przesyłać na największe odległości. Ale znaki te mogą być tylko widzialne mi zbliskai dla tego sygnałów elektrycznych używa się raczéj do porozumienia się stacyi ze stacyą, aniżeli do dawania znaków na linii.
W nowszych jednakowoż czasach, zastósowano bardzo szczęśliwie elektro-magnetyzm do dawania znaków na całéj linii za pomocą dzwonków.
We dnie używa się zwykle przyrządów rozmaitego kształtu, w nocy zaś lamp rozmaicie skombinowanych z płomieniami rozmaicie zabarwionymi. Forma i kolor tła, na którém są umieszczone lampy, wywierają wpływ niezmierny na moc ich i widzialność we dnie. Najlepiéj widzialnymi są przedmioty jasne lub białe z tłem ciemném, lub bardzo ciemne z tłem jasném, ale nie błyszczącém.
Przedmiot jasny 6 stóp kwadratowych powierzchni mający (wielkości człowieka) na ciemném tle umieszczony, przy korzystnych warunkach, może być widzialnym na pięć ćwierci mili. Pas, lub ciało podłużne można widzieć daléj, aniżeli okrągłe.
Biały płomień lampy, widzieć można w nocy na odległość jednéj mili; zabarwiony na czerwono na ¾ mili; a płomień zielony tylko na ⅕ mili. Płomienie blizko siebie w nocy umieszczone, zlewają się w jednę całość. Aby je dokładnie można było od-
