szczególniéj przy pociągach osobowych, aby passażerowie przy wsiadaniu nie doznali jakiéj szkody. Przed samym odjazdem, maszynista powinien jeszcze raz przekonać się osobiście, czy maszyna i tender dobrze są z pociągiem - złączone, powtórnie wszystkie części ruchome i podlegające tarciu nasmarować i kurki od oliwiarek pootwierać.
Po danym sygnale przez nadkonduktora, maszynista daje także silny sygnał świstawką parową, otwiera zwolna i ostrożnie regulator, aby tylko sucha para do cylindra wchodziła. Otwieranie regulatora dla tego powinno się tak wolno odbywać, aby maszyna nie sprawiła szarpnięcia, przez co mógłby się który łącznik urwać, a passażerowie byliby narażeni na nieprzyjemne wstrząśnienie lub co gorsza, na uszkodzenie.
Przez szybkie otworzenie regulatora, może także wpaść wraz z parą do cylindrów woda, co mogłoby spowodować ich rozsadzenie, jak również ślizganie się po szynach kół pociągowych.
Gdy pociąg zaczyna się już posuwać, maszynista i palacz powinni się po za siebie kilkakrotnie obejrzeć, czy cały pociąg jest w ruchu, lub czy im nie daje zawiadowca stacyi albo téż kto inny znaku do zatrzymania się. Dopiéro po przekonaniu się, że pociąg jest w należytym porządku i że żadne nie zachodzą przeszkody, otwierając coraz więcéj regulator, może maszynista nareszcie całą przepisaną siłą jechać, kiedy się już za stacyą znajduje.
Kiedy pociąg wszystkie zwrotnice i rozjazdy na stacyi powoli przejedzie, reguluje w taki sposób szybkość ruchu, aby w przepisanym czasie, do następnéj stacyi przybył. Szybkość ta powinna być o ile możność pozwala zawsze jednostajną, co się da łatwo osiągnąć przez jednostajne prężenie pary i jedna-
