Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/33

– XXI –

 We Francyi, należy się największa zasługa następującym przedsiębiorcom: pp. Pereira, Rothschild, Barthelemy i innym, oraz inżynierom: Jakóbowi Blumm i Cordier, którzy wielkie drogi budując, pisali także w tym przedmiocie znakomite dzieła, tudzież p. Bineau, który z inżyniera kolei z Paryża do Rouen, został późniéj ministrem finansów. Dzięki działaniom owych znakomitych mężów, administracya i ekonomia francuzkich kolei, uchodzi za najlepszą w świecie. Pomiędzy technikami kolei żelaznych francuzkich, występują następujące imiona: Seguin, Mony, Poussin, Fiachat, Tabalot, Clapeyron, Pambour, Perdonnet, Julien etc., których imiona związane są z największemi kolejami francuzkiemi, ze znakomitemi dziełami jakie o kolejach pisali i z ulepszeniami jakie na nich wprowadzili.
 W Niemczech, rzadko spotykamy się z nazwiskami na polu techniczném, gdyż tu przy budowie dróg żelaznych, prawie wszędzie występują same władze. Tej to okoliczności, jako téż zanadto scholastycznemu technicznemu wychowaniu, jak powiada inżynier Weber w swéj książce: „Die Schule des Eisenbahnwesens“, należy przypisać, że Niemcy mają mało samodzielnych myślicieli, w zakresie praktycznéj techniki, skutkiem czego, po większéj części cudzoziemskiemi ideami karmić się muszą. Dla tego téż zasługa daleko trudniejszą jest tu do wykrycia, aniżeli w Anglii.
 Historya rozwoju parowozu, daje się na 4 okresy podzielić, z których:
 Pierwszy poczyna się od niedostatecznych usiłowań w budowie parowozu, aż do wynalazku kotła rurowego t. j. od roku 1800 do 1829.