Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/302

– 256 –

przypływ pary do cylindrów, w upodobanym stosunku może być wcześniéj zamknięty jak również otwarty, nim tłok przebiegł swoją drogę. Aby wpływanie pary do cylindra uczynić możliwém, gdy tłok całkowitą swoją drogę przebiegł, robi się cylinder cokolwiek dłuższy, od długości skoku tłoka. Wszystkie tu wyszczególnione części uskuteczniają kierowanie wewnętrzne. To kierowanie wewnętrzne, uskutecznia się znowu przez kierowanie zewnętrzne, to jest zewnątrz cylindra leżące. Mimośrody na osi pociągowéj umieszczone, uskuteczniają ruch maszyny, jeden naprzód, a drugi w tył. Trzony obu mimośrodów zawieszone są w kulisie, przez co końce ich mogą na przemian poruszać stawidło. Mimośrody przemieniają ruch obrotowy osi pociągowéj, na ruch postępowy albo cofający stawidła rozdawczego, którego trzon posuwisty zawieszony jest ruchomo w kulisie. Zbliżając koniec trzona mimośrodowego, wykonywającego ruch naprzód, do końca trzona stawidłowego, to stawidło pochwyconém zostanie przez mimośród przodowy, a maszyna sama posuwać się będzie naprzód.
 To samo będzie miało miejsce, zbliżając koniec trzona mimośrodu działającego wstecz, ku końcowi trzona stawidła rozdawczego, lecz maszyna pójdzie wtedy nazad. Jeżeli zaś koniec trzona stawidła rozdawczego, znajduje się równo oddalony od obudwóch końców trzonów mimośrodowych, to jest, jeżeli znajdować się będzie w środku kulisy, to przez to zniesie się skuteczne działanie obu mimośrodów na stawidło, albowiem stawidło zasłoni wówczas oba upusty pary, i jakkolwiek stawidło odbywać będzie wtedy krótkie ruchy, wszelako nie wpuszczając pary do cylindrów, maszyna znajdować się będzie w spoczynku.
 Ekspansyę stałą otrzymuje się przez ustawienie mimośrodu pod kątem rozwartym do kierunku korby. Tym sposobem stawidło kończy swoją drogę wcześniéj aniżeli tłok cylindra, i tę różnicę drogi, nazywamy: przyśpieszeniem stawidła.