Dla przykładu weźmy maszynę, nie mającą trzonów wiążących i gdy cylindry znajdują się wewnątrz, to kąt ead = α fig. 108a A, jaki tworzą z sobą i z osią pociągową dwa przeciwciężary q i q umieszczone na obu kołach pociągowych, to jest: prawém i lewém, będzie kątem ostrym.
Kąt ten jak widzimy, znajduje się wewnątrz kąta prostego gaf, który odpowiada przedłużonym kierunkom korby na obudwóch kołach pociągowych, prawém i lewém. Tymczasem kąt gad czyli α utworzony przez przeciwciężary qq na obu kołach pociągowych umieszczone, z osią pociągową, na figurze 108a B, większy jest od 90 stopni, czyli od kąta eaf, gdy cylindry parowe leżą zewnątrz ramy, b i b są to korby jednego koła, ac i c są korbami drugiego koła pociągowego. W tym ostatnim razie, daje się także kąt α = 90 stopni, lecz wtedy przeciwciężary leżą w kierunkach przeciwnych do korb maszynowych, wszelako zawsze w odpowiedniéj odległości od osi pociągowéj.
Przy maszynach ciężkich towarowych, przy których wszystkie koła są związanemi, przeciwciężary wypadają tak wielkie, że je jednostajnie na wszystkie koła rozłożyć trzeba.
Oprócz tego bardzo ważną jest rzeczą przy obliczaniu wielkości przeciwciężarów, nie tylko mieć wzgląd przy wielkich chyżościach maszyny, na unikanie wykolejenia się onéj, ale również mieć trzeba na oku i oszczędność obręczy.
Sposób wynajdywania wielkości przeciwciężarów dla kół rozpędowych czyli pociągowych, jest następujący:
Jeżeli K = ciężarowi korby zredukowanemu na czop téjże korby;
L = ciężarowi trzona korbowego;
M = ciężarowi tłoka wraz z krzyżulcem;
r = długości korby = ½ skoku tłoka;
r1 = odległości środka ciężkości przeciwciężaru utwierdzonego pomiędzy szprychami do środka osi pociągowéj;
Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/290
Ta strona została przepisana.
– 244 –
