Jeszcze w początkach naszego stulecia, przedstawiano sobie każdą odleglejszą podróż, jako ważny w życiu wypadek, narażający na trudy i niebezpieczeństwa, albowiem złe i niebezpieczne drogi, a do tego niemiłosiernie trzęsące wozy, trwogą każdego przejmowały podróżnego; nie można się zatém dziwić, iż po rozmaitych starożytnych grodach, napotykamy kroniki, z których się dowiadujemy, iż dawniéj nieszczęśliwy podróżny, przed swoim wyjazdem, sporządzenie testamentu za świętą powinność uważał; że po jego wyjeździe dom cały, w głębokim był pogrążony niepokoju.
Jakkolwiek z czasem przez zaprowadzenie wygodnych dróg lądowych i wodnych, dla podniesienia handlu, bardzo wiele uczyniono, wszelako ułożenie drogi z szyn żelaznych, czyli zaprowadzenie tak zwanych kolei żelaznych, należy dopiero uważać za węgielny kamień, rozwiniętego dzisiaj olbrzymiego ruchu handlowego. Koleje żelazne stworzyła potrzeba; tam, gdzie wskutek wielkiego ruchu, na drogach wązkich i miękkich, kołami powyżłabiane zostały koleje i takowe stały się nieużywalnemi, starano się złemu zapobiedz, wypełniając wyjeżdżone ślady jakim
twardym i trwałym materyałem. Spotykamy więc najpierwéj koleje drewniane w zakładach górniczych, po których taczki z rudą, psami zwane, kursowały. Takie drewniane koleje były w użyciu w dawnych bardzo czasach, w zakładach górniczych angielskich, a Anglicy pierwsi, gdyż już w r. 1650, takie
| Przewod. dla mech. | 2 |
