Fabrykacya obręczy nie szwejsowanych i jéj wydoskonalenie, datuje się dopiero od wprowadzenia w użycie obręczy ze stali lanéj. Różne są sposoby wyrabiania takowych. Fabryka Kruppa w Essen robi je w sposób następujący: przede wszystkiém wykuwają się bloki ze stali lanéj, następnie obcinają się takowe na kawałki ośmiokątne takiéj wagi, jaką powinny posiadać obręcze. Ośmiokąty (figura 94) opatrują się dziurami a i a, które następnie łączą się ze sobą podłużnym otworem b. Otwór ten za pomocą konicznych dorniów, o coraz większéj średnicy, rozbija się pod młotem parowym, dopóki obrabiana sztuka, nie przyjmie formy pierścienia. Tak zrobiony pierścień, rozgrzewa się powtórnie w piecu płomiennym i na właściwéj walcowni wykończa, zkąd już jako doskonała obręcz wychodzi.
_Fig_094.jpg)
Ponieważ od dobroci kół, a w szczególności obręczy, zawisłemi są bezpieczeństwo i koszta ruchu na drogach żelaznych, dla tego przy odbiorze kół i obręczy, należy przedsiębrać jak najsurowsze próby z pojedyńczemi sztukami, a fabrykańci przyjmują zwykle w tych razach gwarancyę za dobroć roboty i materyału.
Dla wypróbowania dobroci użytego materyału, wybiera się jedne z 50-ciu sztuk do odbioru przeznaczonych i podda-
