Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/256

– 210 –

Fig. 93.

 Dawniejszą metodą, proste sztaby żelaza walcowało się podług danego profilu, następnie na gorąco obcinało się jéj końce piłą okrągłą na żądaną długość, a dopiero potém krępowało się wywalcowaną szynę podług danéj średnicy na maszynie o trzech walcach, podobnéj, jakiéj się do gięcia szyn używa; naostatek obadwa końce obręczy szwejsowało się ze sobą. Ale obręcze w ten sposób fabrykowane, nie zalecały się trwałością, gdyż zwykle na miejscach szwejsu pękały. W ogólności, pękanie obręczy przypisać należy głównie wadliwemu ich szwejsowaniu. Dla tego w ostatnich czasach zaczęto używać metody drugiéj, chociaż znacznie kosztowniejszéj od pierwszéj.