Konstrukcyę tych kół przedstawia figura 88. Fabryki Morksbridge Iron Works w Leeds (Jorkshire) i p. W. Zethelius w Westeras (Surahammer w Szwecyi), produkowały okazy swoich wybornych kół drewnianych, na ostatniéj wystawie paryzkiéj w r. 1867.
Tarcza złożona jest z 16-stu dobrze spasowanych ze sobą wycinków bbb z mocnego i suchego drzewa teakowego, nasyconych dobrze gorącym olejem i wtłoczonych pomiędzy obręcz cc i piastę aa. Piasta żelazna lana, całkiem otoczona, zakończona jest w tym celu od zewnątrz stożkowo. Przymocowanie tarczy do piasty, uskutecznia się z pomocą pierścienia wewnętrznego a żelaznego kutego i 8 śrub na 20 millimetrów grubych, które w miarę zsychania się drzewa, mogą być powoli dociąganemi.
Fig. 89._Fig_089.jpg)
|
Umocowanie tarczy drewnianéj z obręczą, uskutecznia się znowu w sposób następujący: w obręczy żelaznéj (fig. 89), po obu jéj stronach dolnych wytaczają się nuty czyli rowki prostokątne, w które wchodzą żelazne kute pierścienie cc, wykrępowane pod kątem prostym, obejmujące swojemi szerszymi brzegami drewnianą tarczę; końce te ściągają się 16-ma na 16 millimetr. grubemi śrubami, przechodzącemi przez każdy wycinek b tarczy: tak jest silném to umocowanie, że obręcz może pęknąć na kilka kawałków, a jednakowoż żaden z nich nie oderwie się od koła, a zatém nie wstrzyma ruchu pociągu. Ważną także jest ta okoliczność, że obręcz nie osłabiona nigdzie przez śruby i nity, daje się zużytkować aż do 10-ciu millimetrów grubości.
