Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/23

– XI –

pomysłu przerobił, i nową jéj formę nadał. Maszynę tak poprawioną do ruchu statku zastósował, z którym robił dość udatne próby w r. 1707, na rzece Fuldzie.
 Lecz znowu opanowała Papina podróżomania. Aby swój wynalazek lepiéj spieniężyć, postanowił jeszcze raz szukać przyjęcia w gościnnéj zawsze dla niego Anglii. Popłynął więc swoim statkiem w r. 1707 rzeką Fuldą, aby go przeprowadzić do Anglii; dopłynąwszy jednak do Münden, wzbroniono mu wstępu na Wezerę. Wszczęła się z tego powodu bójka, a rubaszni majtkowie, nie pojmując wielkości swéj zbrodni, rozbili jego parostatek. Przywiedziony tym sposobem do zupełnéj nędzy i moralnemi nieszczęściami będąc zgnieciony, przybył jeszcze wprawdzie po raz trzeci Papin do Anglii ze swoją rodziną, ale r. 1714, ubolewając nad niespełnioną nadzieją, życia w prawdziwej nędzy dokonał.
 Ale za to inni ludzie praktyczni i energiczni, jego genialną myśl podjęli i do skutku doprowadzili. Ślusarz Newcomen i szklarz Cowley w Darmouth, zastanawiając się nad wadami i niedokładnościami „pompy ogniowéj” Savery’ego, napisali o tém do matematyka Hooke, który im udzielił książkę Papina w r. 1690 wydaną, ale zarazem dołączył i swoje uwagi o nieużyteczności maszyny jego. Pomimo to próbowali oni na modelu maszynę Papina poprawić, przez użycie szybszéj kondensacyi pary, oblewając cylinder parowy od zewnątrz. Skutek okazał się jaknajlepszy, a Newcomen i Cowley wraz z Savery’m otrzymali w Anglii patent, i maszyna powietrzna w użycie wprowadzoną została. W r. 1712 była jeszcze ulepszoną przez wtryskiwanie zimnej wody do cylindra parowego.