Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/22

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
– X –

w sobie wiele niebezpieczeństw, wkrótce przezeń porzuconą została, a Papin rozmyślał znowu nad robieniem próżni za pomocą kondensacyi pary, przez oziębianie cylindra i rezultaty swoich poszukiwań w r. 1690, w Rozprawach uczonych (Verhandlungen der Gebildeten) publicznie ogłosił. Prace jego dały myśl do zbudowania maszyny atmosferycznéj, którą usiłowano zużytkować w przemyśle.
Papin więc uchodzić musi jako prawdziwy wynalazca maszyn nizkiego ciśnienia, i bardzo sprawiedliwie, wdzięczni rodacy wystawili mu pomnik w r. 1859 w Blois, miejscu jego urodzenia.
Tymczasem i zwolennicy scholastycznego zapatrywania się na parę wodną, zwrócili uwagę na jéj spożytkowanie, to jest, aby jéj siłę prężenia, pożytecznie użyć było można. Znaleźli oni ku temu sposobność w maszynie Savery’ego. Ponieważ Savery wskutek zarzutów fizyka Roberta Hooke, przekonany był o nieudolności maszyny Papina, nie starał się jéj przeto poprawić, ale zbudował inny rodzaj maszyny parowéj, która w r. 1698 patentowaną a w następnym, w obec Królewskiego Towarzystwa wypróbowaną została. Savery jednak najważniejszą część wynalazku Papina do swéj maszyny użył a mianowicie jego kondensacyą; ale użył dwóch cylindrów, przez co ruch jego maszyny stał się regularniejszym, skutek jéj jednak był bardzo mały, a maszyna jego tylko do wodotrysków używaną być mogła.
W r. 1705, za pośrednictwem Leibnitza (Lubienieckiego), otrzymał Papin bliższą wiadomość o maszynie Savery’ego, a zwątpiwszy jak się zdaje, o skutku swoich usiłowań, wziął jego maszynę za przedmiot swych badań, którą podług swego