Na figurze 75 wynosi on 1:11. Można cokolwiek, ekspansyą zwiększyć, zwiększając nakrycie zewnętrzne stawidła, to jest odległość h hʼ.
Obracając korbę daléj w położeniu fig. 76, zamkniemy zupełnie otwór przy m. Spuszczając prostopadłą Dx na uʼ vʼ i biorąc uʼ vʼ za skok tłoka, to x v’ będzie drogą, w któréj przeciw-para, która z cylindra umknąć nie zdołała, na ściśnienie czyli kompressyą zostaje wystawioną. Droga ta powinna być zawsze małą, aby prężenie pary w ten sposób ściśnionéj nie było wielkiém. Na figurze 76 stosunek tego ściśnienia x vʼ : uʼ vʼ, ma się jak 1:17.
Aby się przekonać czy przy pewnéj konstrukcyi stawidła, wpływanie i wypływanie pary odbywa się należycie, nie koniecznie potrzeba rysować wszystkie pozycye stawidła i wału korbowego. Wycina się tylko stawidło z grubego papieru, obraca się korbę z jednego położenia w drugie, posuwa się stawidło cyrklem drążkowym na odpowiednią odległość i uważa się stanowisko stawidła do kąnałów parowych. Przy maszynach ekspansyjnych, można w tenże sam sposób próbować stanowiska i ruch stawideł ekspansyjnych.
Kierowniki, przy których można stawidło w ten sposób poruszać, że wał korbowy może się obracać raz w jednym, drugi raz w przeciwnym kierunku, lub jak się mówić zwykło, że maszyna postępuje naprzód lub wstecz, nazywamy kierownikami zwrotnymi (Umsteuerungen).
Takie kierowniki zwrotne, mające swe zastósowanie na wszystkich parowozach i statkach parowych, urządzają się w rozmaity sposób; najważniejszymi jednak pomiędzy nimi są te, które dają ekspansyą zmienną, to jest takie, za pomocą których
