Na figurze 73 korba D znajduje się w punkcie martwym, zatém tłok parowy w końcu swego skoku. W takiém położeniu powinno już stawidło wpuszczać świeżą parę otworem ab do cylindra, a przeciwną parę otworem aʼ bʼ z cylindra wypuszczać. Stosunek zachodzący między szerokością tego otworu, a całym otworem, powinien być następujący:
dla wpuszczania pary: = ⅟60 do ⅟40
dla wypuszczania pary: = ⅟15 do ⅟20
Wypadki te osiągniemy wtedy, gdy kąt DAd (fig. 73) jest rozwarty.
Jeżeli poprowadzimy linię SA prostopadłą do AD, to kąt SAD będzie kątem przyśpieszenia. W miarę jak stawidło upusty parowe ac i aʼ cʼ na zewnątrz mniéj albo więcéj zakrywa, będzie kąt przyśpieszenia większym albo mniejszym. Zwyczajnie jego wielkość wynosi 10 do 30 stopni.
Obracając korbę, aby przybrała położenie, jak figura 74 wskazuje, to d wchodzi na punkt martwy, a stawidło znajduje się wtedy na prawo w położeniu swojém najdalszém. Widzimy tutaj jak szybko przy tym obrocie otwierają się upusty ac i aʼ cʼ.
Obracając korbę daléj w położeniu figury 75, to stawidło posuwać się będzie w kierunku przeciwnym zwężając coraz to więcéj kanały parowe. Stawidło jest tu przedstawione w takiém położeniu, że para przy h przestaje wpływać do kanału. Poprowadźmy prostopadłą Dw do uv i uważajmy uv za skok tłoka parowego, to para wpływać będzie do cylindra, kiedy tłok drogę uw przebiega. Podczas drogi uv, para się rozszerza i działa w skutek ekspansyi. Zatém stosunek wu do uv jest stosunkiem ekspansyi.
Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/217
Ta strona została przepisana.
– 171 –
