Maźnice czyli panwie osiowe, są ruchome w widłach osiowych ramy, w kierunku pionowym.
Kocioł parowy składa się z cylindra blaszanego zewnętrznego i przyrządu ogniowego znajdującego się wewnątrz. Palenie odbywa się w czworokątnéj skrzyni pospolicie miedzianéj, w tak nazwaném ognisku albo palenisku; gazy powstałe z procesu palenia, uchodzą ztamtąd rurami płomiennemi do dymnicy, zkąd kominem wydostają się na zewnątrz.
Dla obudzenia potrzebnego ciągu, para uchodząca z maszyny wprowadza się do komina za pomocą rury odchodowéj, czyli tak zwanéj dmuchawki, gdzie skutkiem znacznéj chyżości jaką jeszcze posiada, rozrzedza tam dym i gorące gazy i sprawia mocny ciąg.
Główne części składowe maszyny parowej są następujące:
| 1) | Cylindry z pokrywami, buksami pakunkowemi i skrzynkami stawidłowemi (szybrowemi). |
| 2) | Tłoki parowe. |
| 3) | Trzony tłokowe (Kolbenstangen). |
| 4) | Krzyżulce (Kreuzköpfe). |
| 5) | Przewodniki (Führungslineale). |
| 6) | Trzony korbowe czyli korbsztangi i trzony łączące (Schüb und Kuppelstangen). |
| 7) | Korby. |
| 8) | Osie i koła pociągowe (Triebachseu und Triebrädern). |
| 9) | Mechanizm kierowniczy (Steuerung). |
Cylindry mają położenie poziome albo ukośne i przytwierdzone są do ramy z przodu na zewnątrz albo wewnątrz ramy.
Tłok odbiera ciśnienie pary i przesyła takowe korbom za pomocą trzonów tłokowych, trzonów korbowych i łączących,
przez co uskutecznia się ruch obrotowy osi pociągowych.
Maszyna parowa ze względu na swoją budowę, jest maszyną parową dwucylindrową, wysokiego ciśnienia.
Korby dla osiągnięcia o ile można jednostajnego działania, ustawiają się pod kątem 90°.
