Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/131

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
– 85 –

silnie, a jednakże w taki sposób, aby ta w swoim pierścieniu mogła się swobodnie obracać.
Fig. 27.
Fig. 28.
Aby trzon mimośrodowy mógł wykonywać ruchy tam i nazad, środek tarczy P, znajduje się zewnątrz środka wału K, a mianowicie w odległości 71 millimetrów, co pomnożone przez 2, daje całkowity ruch trzona 142 millimetrów. Ruch ten z powodu nierówności drążków Ut i Uv, redukuje się do 100 millimetrów, czyli 5 cali. Położenie punktowane ekscentryka Q i przyrządu drążkowego, ma miejsce wtedy, kiedy wał K zrobi pół obrotu, wyrównywające jednemu posunięciu się tłoka. Na figurze 25 widzimy dokładnie, że tarcza ekscentryczna i korba, znajdują się w odwrotnych kierunkach. Na walcu U widzimy drążek połączony z rękojeścią (figura 27), z pomocą którego można stawidło od ręki nastawić; wprzód jednakże należy trzon stawidłowy z Ut zluzować. Ażeby tę czynność ułatwić i zrównoważyć ciężar stawidła, znajduje się jeszcze jeden drążek, przeciwny drążkowi Uv, na którym zawiesza się przeciwciężar, równy ciężarowi stawidła i jego trzona.
Ażeby maszynę w ruch puścić, potrzeba wprzód ogrzać parą cylinder i kondensator, a znajdujące się tam powietrze wy-