Strona:Przewodnik praktyczny dla użytku maszynistów (Pietraszek, 1873).pdf/130

– 84 –

 Rura parowa a (figura 26) prowadzi parę z kotła, do komory b, któréj przypływ reguluje się przepustnicą, umieszczoną, między rurą i komorą b. W komórce b posuwa się stawidło czyli szyber tam i nazad, po upustach drogi parowéj. Stawidłu dodany jest przyrząd mimośrodowy czyli ekscentryczny z odpowiednim trzonem mimośrodowym trójkątnym SS.
 d jest to rura łącząca cylinder A, z kondensatorem e, g kurek wtryskujący zimną wodę. h tłok pompy powietrznéj, ze swemi klapami ii; k kurek między pompą powietrzną, a kondensatorem, nazwany dennym wentylem (Fussventil), dla tego że się przy samém dnie znajduje i że się go zwykle nogą czyli stopą otwiera; l zbieralnik dla gorącéj wody, przy pompie powietrznéj, do którego wchodzi rura ssąca n pompy m, zasilającéj kocioł; o i o’ są to wentyle téj pompy, p rura tłocząca, komunikująca z kotłem. Cały przyrząd kondensacyjny znajduje się w skrzynce wypełnionéj do połowy zimną wodą. Ta zimna woda usuwa się pompą q i odlewa przy r do skrzyni. x, y, z, oznaczają części składowe regulatora i przyrządu trybowego, połączonych z wałem k, za pomocą pasa xx i z przepustnicą parową.
 Figury 27 i 28 przedstawiają mechanizm do regularnego ruchu stawidła służący. Na fig. 28, F oznacza stawidło, kiedy na niego z tyłu patrzymy, mm komorę czyli przestrzeń parową, przy E jest punktowany górny otwór prowadzący do cylindra. R trzon stawidłowy, umocowany na poprzecznym wałku QQ. Z tym wałkiem oraz drążkiem UU, na wale U (fig. 28) połączone są dwie kierownice MM, przenoszące ruch oscyllacyjny, tych drążków, na wałek Q, odbywający ruch prostolinijny i nadający go stawidłu F. Drążek Ut (fig. 27), osadzony jest na U, pod kątem prostym do UU, na którego czopie osadzony jest jednym końcem trzon trójkątny mimośrodowy Qsst. Ten trzon wzmocniony krzyżującemi się prętami, drugim swoim końcem za pomocą odpowiedniego z dwóch części złożonego pierścienia (Colier d’ excentrique), obejmuje tarczę mimośrodową P dość