Strona:Poezye (Odyniec).djvu/402

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

— „Haraldzie! tyś dla mnie chciał umrzeć z boleści,
Jam dla cię przemogła wstyd dumy niewieściéj.

„Skaldowie z nas wezmą naukę w przyszłości,
Że miłość jest tylko zasługą miłości.“ —

1870.