Strona:Poezye (Odyniec).djvu/224

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

O! jakoż nie ma wnętrzném tchnąć rozradowaniem,
Czyj głos, jako wódz chóru przed wspólném wołaniem,
I w ojczyźnie najszerzej Bożą Prawdę głosi,
I ku Niebu najwyżéj bratnią myśl podnosi!
 1835 w Dreznie.




Źródło: „https://pl.wikisource.org/w/index.php?title=Strona:Poezye_(Odyniec).djvu/224&oldid=1311766”