Strona:Paul Dahlke - Opowiadania buddhyjskie.djvu/146

kie bowiem przywiązanie do czegokolwiek sprawia cierpienie.
 Słów tych słuchali znowu ze zdumieniem, mówiąc jeden drugiemu:
 — Ponieważ pragnie śmierci, ponieważ lgnie do niej, dlatego chce ją pokonać.
 Gautama, widząc ich zdumienie, pytał:
 — Czy nie zechcecie iść razem ze mną, dla pokonania śmierci?
 — Przybyszu — odparli — nie mamy czasu.
 — A cóż musicie teraz właśnie czynić?
 — Musimy odprawić tańce w cienistym lesie.
 — A potem?
 — Potem musimy się wykąpać i nabalsamować przed zachodem słońca.
 — A potem?
 — A potem musimy jeść i pić.
 — A potem?
 — Potem nastanie noc z nowem słońcem.
 — Potem musimy znowu kąpać się i balsamować, i ucztować z przyjaciółmi, i żartować, i spoczywać na miękkich wezgłowiach w chłodzących powiewach.
 — A potem?
 — Potem musimy znowu tańczyć zupełnie jak obecnie.