Strona:Pamiętniki o Joannie d’Arc.djvu/23

 — A przytem cóż zrobią z naszym Delfinem? Co o nim umowa powiada?
 — Nic. Zabiera mu tron i robi go wygnańcem!
 Wówczas zaczęliśmy krzyczeć, że to być nie może.
 — Przecież król podpisać musi ten traktat, a on tege nie zrobi; przecież nie chciałby tak krzywdzić syna? — ale Słonecznik odparł. — Spytam się tylko was o rzecz jedną. Czy królowa podpisze traktat, wydziedziczający syna.
 — Ta żmija? Naturalnie. Ale nikt też o niej nie mówi. Zdolną jest każdą zbrodnię popełnić i nienawidzi swego syna. Jej podpis niema znaczenia. Król podpisać musi.
 — Zadam wam jedno jeszcze pytanie. W jakim stanie jest król? Warjat — prawda?
 — Tak i tem więcej kochany jest przez swój lud. Cierpienie zbliża go do nas, litujemy się nad nim i kochamy go.
 — Prawdę mówisz Jakóbie. Ale czy warjat wie co robi? Nie. Robi to co inni mu każą. Więc mówię wam, że traktat podpisał.
 — Kto go namówił?
 — Wiecie dobrze, bez mego gadania — królowa!
 Znów powstał krzyk i sypały się prze-