Strona:PL Wyspiański - Legenda.djvu/45

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

brat niech mi miecz ostawi,
co krwią się bratnią krwawi,
do rąk poda«.

ŁOPUCH
(pokręca liry)

4.  »Siostro, siostro miecz kuty;
poco tuleje zbywasz,
poco ostrza dobywasz — ?
Oczy sępie zachodzą ci mgławo«.

ŚMIECH
(pokręca liry)

5.  »Twe oczy zajdą mgławo,
jak z ciebie krwi utoczę;
zabiłeś ty starszego,
legnij od ciosu mego.
Miecz kowan o krzemiony
po rękojeść, po koral wprawiony,
lela lela u skał,
gdzie gad leżysko miał«.

ŁOPUCH
(pokręca liry)

6.  »Ja ginę a ty pomnij
krasa, młoda, urodna;
matka nam powiadała,
że cię znajdę chowała,
porzuconą w szawarach
na wiślanych moczarach,
tyś jest rusalna wodna,
o ciebie się upomni woda«.