Przejdź do zawartości

Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0906

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

bardzo, mówiąc: Zaisteć ten był Synem Bożym.

55.I było tam wiele niewiast z daleka, które były poszły za Jezusem od Galilei, posługując mu. [1]

56.Między któremi była Marya Magdalena i Marya Jakóbowa i Józephowa matka i matka synów Zebedeuszowych.

57.A gdy był wieczór, przyszedł niektóry człowiek bogaty z Arymathiéj, imieniem Józeph, który téż był uczniem Jezusowym. [2]

58.Ten przyszedł do Piłata i prosił ciała Jezusowego. Tedy Piłat kazał oddać ciało.

59.A Józeph wziąwszy ciało, uwinął je w czyste prześcieradło.

60.I położył je w nowym grobie swoim, który był w skale wykował, i przywalił do drzwi grobu kamień wielki i odszedł.

61.A była tam Marya Magdalena i druga Marya, siedząc przeciwko grobowi.

62.A nazajutrz, który jest dzień po przygotowaniu, zebrali się przedniejsi kapłani i Pharyzeuszowie do Piłata,

63.Mówiąc: Panie! wspomnieliśmy, iż on zwodziciel powiedział jeszcze żywiąc: Po trzech dni zmartwychwstanę.

64.Przetóż rozkaż, aby strzeżono grobu aż do dnia trzeciego, aby snadź nie przyszli uczniowie jego i ukradli go i powiedzieli ludowi: Powstał z martwych, i będzie ostatni błąd gorszy niż pierwszy.

65.Rzekł im Piłat: Macie straż, idźcie, strzeżcie jako umiecie.

66.A oni szedłszy, obwarowali grób, zapieczętowawszy kamień z strażą.


ROZDZIAŁ XXVIII.
Chrystus zmartwychwstał, Anioł stróże przestraszył, niewiastom miejsce ukazał, które Jezusa ujrzawszy, odbieżały, stróżowie od Żydów przenajęci, inaczéi niźli było, powiadają, a Pan Chrystus Apostołom się ukazał.

A w wieczór sobotni, który zaświta na dzień pierwszy szabbatu, przyszła Marya Magdalena i druga Marya oglądać grób. [3]

2.A oto się stało wielkie drżenie ziemie; albowiem Aniół Pański zstąpił z nieba i przystąpiwszy, odwalił kamień i siedział na nim.

3.A było wejrzenie jego jako błyskawica, a odzienie jego jako śnieg.

4.A od bojaźni jego stróże przestraszeni są i stali się jakoby umarli.

5.A odpowiadając Aniół, rzekł niewiastom: Nie bójcie się wy; bo wiem, iż Jezusa, który ukrzyżowany jest, szukacie.

6.Niemasz go tu; albowiem powstał, jako powiedział. Chódźcie, a oglądajcie miejsce, gdzie był położony Pan.

7.A prędko idąc, powiedzcie uczniom jego, iż powstał: a oto uprzedza was do Galilei, tam go ujrzycie. Otom wam przepowiedział.

8.A wyszły prędko z grobu z bojaźnią i z radością wielką, bieżąc, aby opowiedziały uczniom jego.

9.A oto Jezus potkał się z niemi mówiąc: Bądźcie pozdrowione. A one przystąpiły i ujęły nogi jego i pokłon mu uczyniły.

10.Tedy im rzekł Jezus: Nie bójcie się, idźcie, oznajmijcie braciéj mojéj, aby poszli do Galilei: tam mię ujrzą.

11.Które gdy odeszły, oto niektórzy z stróżów przyszli do miasta i oznajmili przedniejszym kapłanom wszystko, co się stało.

12.A zebrawszy się z starszymi naradziwszy się, wiele pieniędzy dali żołnierzom,

13.Mówiąc: Powiadajcie, iż uczniowie jego w nocy przyszli i ukradli go, gdyśmy my spali.

14.A jeźli się to Starosty doniesie, my go namówimy, a bezpiecznymi was uczynimy.

15.A oni wziąwszy pieniądze, uczynili, jako je nauczono. I rozniosło się to słowo u Żydów aż do dnia dzisiejszego.

16.Lecz jedenaście uczniów szli do Galilei na górę, gdzie im był postanowił Jezus.

17.I ujrzawszy go, pokłonili się, a niektórzy wątpili.

18.A przystąpiwszy Jezus, mówił im, rzekąc: Dana mi jest wszystka władza na niebie i na ziemi. [4]


  1. Marc. 15, 40.
  2. Marc. 15, 42. Luc. 23, 50. Jan. 19, 38.
  3. Marc 16, 1. Jan. 20, 1.
  4. Jan. 17, 2. Żyd. 2, 8.