Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0602

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.


2.Chwalcie go w możnościach jego: chwalcie go według mnóstwa wielkości jego.

3.Chwalcie go głosem trąby: chwalcie go na arfie i na cytrze.

4.Chwalcie go na bębnie i na piszczałce: chwalcie go na stronach i na organiech.

5.Chwalcie go na cymbalech głośnych: chwalcie go na cymbalech krzykliwych. Wszelki duch niechaj Pana chwali. Alleluja.



KSIĘGI
PRZYPOWIEŚCI.


ROZDZIAŁ I.
Użytek Paraboł i słuchania mądrości, zakazuje pozwalać grzesznym, z nimi chodzić: taż mądrość ku sobie przywodzi, a tym, co nie gardzą, grozi. Mówi tak mądrość.

Przypowieści Salomona, syna Dawidowego, króla Izraelskiego.

2.Dla nawyknienia mądrości i ćwiczenia: dla wyrozumienia słów roztropnych:

3.I dla przyjęcia ćwiczenia nauki, sprawiedliwości i sądu i prawości:

4.Dla podania maluczkim biegłości, młodemu umiejętności i rozumu.

5.Słuchając mądry, mędrszym będzie: a rozumny rządy otrzyma.

6.Wyrozumie przypowieść i wykład, słowa mądrych i gadki ich.

7.Bojaźń Pańska początek mądrości: mądrością i nauką głupi gardzą. [1]

8.Słuchaj, synu mój! ćwiczenia ojca twego, a nie opuszczaj zakonu matki twojéj:

9.Aby była przydana łaska głowie twojéj, a łańcuch szyi twojéj.

10.Synu mój! jeźliby cię nęcili grzesznicy, nie przyzwalaj im.

11.Jeźliby rzekli: Pójdź z nami, zasadźmy się na krew, zakryjmy sidła na niewinnego bez przyczyny:

12.Pożremy go jako piekło żywego, a całego jako zstępującego w dół:

13.Wszelką majętność drogą najdziemy, napełniemy domy nasze korzyścią:

14.Puść los z nami, mieszek jeden niech będzie wszystkich nas.

15.Synu mój! nie chódź z nimi, powściągnij nogę twoję od ścieżek ich.

16.Albowiem nogi ich bieżą ku złemu, i kwapią się, aby krew przelali.

17.Ano próżno zarzucają sieć przed oczyma skrzydlastych.

18.Oni téż przeciw krwi swojéj zasadzają się, i czynią zdrady przeciw duszom swoim.

19.Tak ścieżki wszelkiego łakomego dusze majętnych odejmują.

20.Mądrość przed domy opowiada, na ulicach swój głos wypuszcza.

21.W główniejszych gromadach woła, we drzwiach bram miejskich wydaje słowa swe, mówiąc:

22.Dokądże maluczcy będziecie miłować dzieciństwo, a głupi rzeczy im szkodliwych żądać będą, a nieroztropni nienawidzieć umiejętności?

23.Nawróćcie się na karanie moje: oto wyniosę wam ducha mego, i ukażę wam słowa moje.

24.Iżem wołała, a nie chcieliście: wyciągałam rękę moję, a nie był, ktoby pojrzał. [2]


  1. Psal. 110, 10. Eccl. 1, 16. (Przypis własny Wikiźródeł Błąd w druku; odsyłacz do Księgi Mądrości Syracha, nie występującej w tym wydaniu Biblii.)
  2. Isai. 65, 12.66, 4. Jerem. 7, 13.