15. Któremu odpowiedział Mojżesz:
16. Niech opatrzy Pan, Bóg duchów wszego ciała, człowieka, któryby był nad tem zgromadzeniem:
17. I mógłby wychodzić i wchodzić przed nimi, a wywodzić je albo wprowadzać; aby lud Pański nie był jako owce bez pasterza.
18. I rzekł Pan do niego: Weźmij Jozuego, syna Nun, męża, w którym jest Duch, i włóż rękę twoje nań. [1]
19. Który stanie przed Eleazarem kapłanem i przede wszystkiem mnóstwem.
20. I dasz mu przykazania przed oczyma wszystkich, i część chwały twojéj, aby go słuchało wszystko zgromadzenie synów Izraelowych.
21. Za niego, jeźli co przyjdzie czynić, Eleazar kapłan będzie się radził Pana. Na słowo jego będzie wychodził i wchodził on i wszyscy synowie Izraelowi z nim i insze mnóstwo.
22. Uczynił Mojżesz, jako był Pan rozkazał: i wziąwszy Jozuego, postawił go przed Eleazarem kapłanem i przed wszystkiem mnóstwem ludu.
23. A włożywszy ręce na głowę jego, wszystko powtórzył, co był Pan rozkazał.
Rzekł téż Pan do Mojżesza:
2. Rozkaż synom Izraelowym, i rzeczesz do nich: Obiatę moję i chleby, i zapał wonności przewdzięcznéj ofiarujcie wedle czasów swoich.
3. Te są ofiary, które ofiarować macie: Baranki roczne, niepokalane, dwa na każdy dzień, na całopalenie wieczne.
4. Jednego ofiarujcie rano, a drugiego pod wieczór.
5. Dziesiątą część Ephy białéj mąki, któraby rozczyniona była oliwą przeczystą, i miała czwartą część hin.
6. Całopalenie ustawiczne jest, któreście ofiarowali na górze Synai, na wonność przewdzieczną zapału Pańskiego.
7. A ofiarujecie wina czwartą część hin do każdego baranka w świątnicy Pańskiéj.
8. I drugiego baranka takież ofiarujecie ku wieczoru wedle wszystkiego porządku ofiary rannéj, i mokrych ofiar jéj, obiatę przewdzięcznéj wonności Panu.
9. Ale w dzień sobotni ofiarujcie dwu baranków rocznych, niepokalanych, i dwie dziesiąte części białéj mąki oliwą rozczynionéj, na ofiarę i mokre ofiary. [2]
10. Które porządnie wylewają na każdą sobotę na całopalenie wieczne.
11. A pierwszego dnia księżyca ofiarujecie całopalenie Panu: cielców z stada dwu, barana jednego, baranków rocznych siedm niepokalanych:
12. I trzy dziesiąte części białéj mąki oliwą zaczynionéj na ofiarę do cielca każdego: i dwie dziesiąte części białéj mąki oliwą rozczynionéj do każdego barana:
13. A dziesiątą część dziesiątéj części białéj mąki z oliwy, na ofiarę do każdego baranka: całopalenie przewdzięcznéj wonności i zapału jest Panu.
14. A mokre ofiary wina, które przy każdéj ofierze mają być wylewane, te będą: Połowica hin do każdego cielca, trzecia część przy baranie, czwarta przy baranku. To będzie całopalenie przez wszystkie miesiące, które w obrocie rocznym po sobie następują.
15. Kozieł téż ofiarowowan będzie Panu za grzechy, na całopalenie wieczne z mokremi ofiarami jego.
16. A miesiąca pierwszego, czternastego dnia miesiąca, Phase Pańskie będzie, [3]
17. A piętnastego dnia uroczyste święto: siedm dni przaśniki jeść będą.
18. Z których dzień pierwszy chwalebny i święty będzie: wszelkiéj roboty służebniczéj weń robić nie będziecie.
19. I ofiarujecie zapał całopalenia Panu: cielców z stada dwu, barana jednego, baranków rocznych bez makuły siedm.
20. I obiaty każdego z nich z białéj mąki, któraby była oliwą zakropiona, trzy dziesiąte części do
