Strona:PL Wujek-Biblia to jest księgi Starego i Nowego Testamentu 1923.djvu/0078

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.

przyszłe potem rodzaje, aby znali chleb, którymem was karmił na puszczy, kiedy wyprowadzeni jesteście z ziemie Egipskiéj.

33.I rzekł Mojżesz do Aarona: Weźmij statek jeden, a nasyp weń Man, ile może w się wziąć gomor: i połóż przed Panem, ku zachowaniu na rodzaje wasze,

34.Jako przykazał Pan Mojżeszowi: i położył go Aaron w przybytku na zachowanie.

35.A synowie Izraelowi jedli Man, czterdzieści lat, aż weszli do ziemie mieszkalnéj: tym pokarmem żywieni są, aż przyszli do granic ziemie Chananejskiéj. [1]

36.A gomor jest dziesiąta część Ephy.



ROZDZIAŁ XVII.
Gdy lud przeciw Mojżeszowi w Raphidym szemrał o wodę, dał im Pan z skały wodę: A Jozue Amaleka poraża, póki na górze Mojżesz ręce ku Panu wznosi.

Wyciągnąwszy tedy wszystko mnóstwo synów Izraelowych z puszczy Syn z stanowiski swemi, według mowy Pańskiéj, położyli się obozem w Raphidym, gdzie nie było wody ku piciu ludowi.

2.Który swarząc się z Mojżeszem, mówił: Daj nam wody, abychmy pili. Którym odpowiedział Mojżesz: Co się swarzycie zemną? Przecz kusicie Pana?

3.I pragnął tam lud dla niedostatku wody i szemrał przeciw Mojżeszowi, mówiąc: Czemuś nas wywiódł z Egiptu, abyś pomorzył nas, i dzieci nasze, i bydło pragnieniem?

4.I wołał Mojżesz do Pana, mówiąc: Cóż mam czynić ludowi temu? jeszcze maluczko, a ukamionuje mię.

5.I rzekł Pan do Mojżesza: Idź przed ludem a weźmij z sobą z starszych Izraelowych: i laskę, którąś uderzył w rzekę, weźmij w rękę twoję a idź. [2]

6.Oto ja stanę tam przed tobą na skale Horeb: i uderzysz w skałę, a wypłynie z niéj woda, aby pił lud. Uczynił tak Mojżesz przed starszymi Izraelowymi.

7.I nazwał imię miejsca onego, kuszenie, dla swaru synów Izraelowych, a iż kusili Pana, mówiąc: Jestli Pan między nami, czyli nie?

8.I przyszedł Amalek, i walczył przeciwko Izraelowi w Raphidym. [3]

9.I rzekł Mojżesz do Jozuego: Wybierz męże, a wyszedłszy walcz przeciw Amalekowi: ja jutro stanę na wierzchu pagórku, mając laskę Bożą w ręce mojéj.

10.Uczynił Jozue, jako rzekł Mojżesz, i potykał się z Amalekiem. Lecz Mojżesz i Aaron i Hur wstąpili na wierzch pagórku.

11.A gdy podnosił Mojżesz ręce, przemagał Izrael: a jeźli trochę opuścił, przezwyciężał Amalek.

12.A ręce Mojżeszowe były ciężkie: wziąwszy tedy kamień, podłożyli podeń, na którym usiadł: a Aaron i Hur podpierali ręce jego z obudwu stron. I stało się, że się jego ręce nie spracowały aż do zachodu słońca.

13.I obrócił w tył Jozue Amaleka i lud jego, paszczeką miecza.

14.I rzekł Pan do Mojżesza: Napisz to dla pamięci w księgi i podaj uszom Jozuego; bo wygładzę pamiątkę Amalekowę pod niebem.

15.I zbudował Mojżesz ołtarz, i nazwał imię jego: Pan podwyższenie moje, mówiąc:

16.Iż ręka stolice Pańskiéj, i wojna Pańska, będzie przeciw Amalekowi, od rodzaju do rodzaju.


ROZDZIAŁ XVIII.
Jethro, teść Mojżeszów, usłyszawszy sprawy, które z nim Pan poczynił, z żoną i z dziećmi jego przyszedł do Mojżesza, i poradził mu dobrze o postanowieniu sędaków, i innych urzędników.

I gdy usłyszał Jethro, kapłan Madyański, powinny Mojżeszów, wszystko, co uczynił Bóg Mojżeszowi i Izraelowi, ludowi swemu, a iż wywiódł Pan Izraela z Egiptu: [4]

2.Wziął Sephorę, żonę Mojżeszowę, którą był odesłał,

3.I dwu synów jéj, z których jednego zwano Gersam, iż rzekł ojciec: Byłem przychodniem w ziemi cudzéj. [5]

4.A drugiego Eliezer: Bóg bowiem, prawi, ojca mego pomocnik mój, i wyrwał mię od miecza Pharaonowego.

5.Przyszedł tedy Jethro, powinny Mojżeszów, i synowie jego i żona jego na puszczą do Mojżesza, gdzie się był obozem położył przy górze Bożéj.


  1. Nehe. 9, 13.
  2. Wyżéj 14, 20. Psal. 77, 15.
  3. Deut. 23, 17.
  4. Wyżéj 2, 18.3, 1.
  5. Wyżéj 2, 22.