Ta strona została uwierzytelniona.
81
3
Powiem wam — boście przy mnie stali
Napośród śmierci pokosu —:
Świat człowieczy się wali!
Czy się odrodzi z chaosu?
O straszne, piekłu niepojęte noce — 5
Krwawy koń piersi dziewczęce druzgoce —
Słyszeliście: anieli, anieli płakali!
Człowiek nie podniósł głosu.
4
Przeorał krwawy miecz
Niwę człowieczą do gruntu —
Zarył swą stalą precz
W pokłady buntu.
Buchnął wulkanny sklep, 5
Ognistym rozniósł się czołem
I spadł na ziemski step
Szarym popiołem.
5
Jest serce rana — serce kamień.
Kamień przygniotem spada —
Rana się rani.
Cierpienie woła: Boże, zamień!
Pustka nie odpowiada. 5
Rana stanie się kamieniem
W czasu otchłani —
Cóż przeto jest cierpieniem?
