Strona:PL Urke Nachalnik - Miłość przestępcy.pdf/84

przerwał jej komisarz służbowym tonem: Jak pani na imię?
 — Klara.
 — Nazwisko?
 — Goldsztajn.
 — Wyznanie?
 — ?
 — Jaką religję pani wyznaje?
 — Żydówką jestem.—  — Mężatka?
 — Nie.
 — Panna?
 — Nie! — wdowa jestem.
 — A panieńskie nazwisko?
 — Rozenblum.
 — Ładne nazwisko — pochwalił komi­sarz, chcąc ją ośmielić. — Proszę się nie lękać, myślę, że pani tu nie jest winną, pro­szę się uspokoić. Więc pani jest gospody­nią, czy tak?
 — Tak panie?
 — A cóż oni tu robili?
 — Mieszkali.
 — Oddawna?
 — Kilka tygodni — kłamała.
 — A meldowani byli?
 Kobieta podniosła błagalnie oczy na ko­misarza i odpowiedziała z trwogą:
 — Nie byli meldowani.
 — A, to źle, — dlaczego?
 — Nie chcieli, żebym ich meldowała.
 — Źle, że pani zgodziła się na to; będzie pani pociągnięta do odpowiedzialności.
 Kobieta zalała się łzami.
 — Panie komisarzu, jestem wdową, męża