wie, prócz zwyczajnego Germanom na wojnach męstwa, celują innych wyborem jazdy, tak jako Kattowie piechotą. Przodkowie ustanowili ten porządek, potomstwo go utrzymuje. Dziatwa bawi się końmi dla igraszki, młodzież dla emulacyi, starzy dla nałogu. W sukcesyach, z domem i czeladzią podaje się dziedzicom i stajnia, której nie bierze starszy, jak inne majątki, ale żwawszy z synów i waleczniejszy.
XXXIII. Podle Tenkterów siedzieli dawniej Brukterowie[1]; teraz słychać, że ich Chamawowie z Angrywarami, za zgodą innych narodów, wygnali i do szczętu wygubili[2], bądź dla nieznośnej dumy, bądź dla chęci kupów, czyli też dla łaskawej ku nam bogów chęci, nie broniących nawet tego widowiska, w którem więcej niż sześćdziesiąt tysięcy ludzi, nie siłą i żelazem rzymskiem, lecz co wspanialsza, domowym orężem oczom naszym legło na rozrywkę. Bogdajby wiekowała
- ↑ Brukterowie tak nazwani według Altinga in notitia Germaniae od błot i bagnisk, brocken, bruchen, siedzieli między rzekami Renem, Lippą i Ems, a Fryzyą, gdzie teraz Westfalia i Ower-Issel. Będąc w towarzystwie wojen sławnego Cywila, o którym mowa w Hist. i Rocznych dziejach Tacyta, nabrali ztąd nuchwalstwa i dumy. Dla czego zmowiły się na nich sąsiedne zarody i zniszczyły.
- ↑ Te dwa narody opanowały siedliska Brukterów po ich zagładzie. Chammawowie, około rzeki Ems, teraz Lingen i Osnabruck; Angrywarowie około Wezera, gdzie teraz Minden i Schawenburg. Nazwano ich potem Angrarami, Angrii, i zostawszy cząstką Saxonów, jednemi z nimi prawami rządzili się. Obacz prawa saxońskie u Lindenbroga. Nie tak jednak zniszczono Brukterów, aby imie ich nawet nie zostało. Po swojej rozsypce mieszkali między elektoratem późniejszym kolońskim i Hassyą. Brukterowie mieli swoich królików i rząd monarchiczny. Obacz Pliniusza młodszego w liście 7, k. II.
ubezpieczoną od wypadów germańskich do prowincyi rzymskiej. Uzypetowie z Tenkterami siedzieli dawniej niżej Moguneyi nad Renem. Wygnani od Kattów opanowali siedliska Menapów po obu stronach tej rzeki, jako świadczy Julius Caesar Bell. Gall. IV, 1. Gdy August cesarz, za wodzy Tyberyusza, przeniósł Sykambrów za Ren, osiedli na ich miejscu gdzie teraz hrabstwa Berg, Marck, Lipp, Waldeck, biskupstwo Paderborskie.
