Strona:PL Stevenson Dziwne przygody Dawida Balfour'a.djvu/183

 — Prawda — rzekł w końcu — tak będzie lepiej.
 I zaprowadził mnie do swego domu, wskazując drogę do małego gabinetu, pełnego książek i dokumentów. Gdyśmy zajęli miejsca, rzekł z pośpiechem:
 — A więc, jeżeli masz do mnie jaki interes, to proszę, bądź zwięzły i zmierzaj wprost do celu.
 — Mam podstawę do przypuszczania — przemówiłem nieśmiało — że posiadam niezbite prawo do majątku Shaws. — I, jakbym się przeląkł mojej śmiałości, urwałem nagle.
 Wyjął jakiś papier z szuflady i rozłożył go przed sobą.
 — Więc? — spytał.
 Lecz ja, po wypuszczeniu pierwszej strzały, siedziałem niemy.
 — No, panie Balfour, mów dalej. Gdzie się urodziłeś?
 — W Essendean, panie, 12 marca 1734 roku.
 — Twój ojciec i matka? — spytał.
 — Ojciec nazywał się Aleksander Balfour, był nauczycielem szkoły w Essendean, a matka moja, Gracja Pitarrow, pochodziła z Angus.
 — Czy posiadasz jakie papiery, stwierdzające tożsamość twej osoby? — pytał dalej.
 — Nie, panie, lecz są one w ręku pastora, pana Campbell i łatwo można je wydostać. Pastor zresztą zna mnie poniekąd i da ustne potwierdzenie, a sądzę, że i stryj mój nie wyprze się mnie.
 — Czy mówisz o Ebenezerze Balfour?