Ta strona została uwierzytelniona.
IRENA
Niestety! Nie mylę się. Gdybyś ty sama mowę mej duszy usłyszała, pierwszabyś na mnie rzuciła kamieniem potępienia.
HELENA
Nigdy nie rzucam kamieniem potępienia.
IRENA
Zapewniam cię, że się łudzisz. Dla mnie zostało jedno jedyne, stare moje milczenie. To też milczę.
RUDOMSKA
Dziwną, doprawdy, prowadzimy tutaj rozmowę, gdy do tego domu zbliża się twój narzeczony.
IRENA
W istocie, ciociu. Lecz nie ja tę rozmowę zaczęłam
RUDOMSKA
To prawda. To też przerywam ją i kieruję na tory weselsze. Chodźmy lepiej obejrzeć twą ślubną suknię po ostatecznej przeróbce. Ciekawa jestem, jak też teraz się przedstawi.
IRENA
Musi być piękna, jak moje marzenie.
