Strona:PL Sofoklesa Tragedye (Morawski).djvu/417

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
FILOKTETES.

O to synu się nie troskaj.

NEOPTOLEMOS.

       1405 Cóż, a jeśli kraj mój złupią?

FILOKTETES.

Stanę ja przy twoim boku.

NEOPTOLEMOS.

Jakąż pomoc mi przyniesiesz?

FILOKTETES.

Z Heraklesa stanę strzały.

NEOPTOLEMOS.

Jak to mniemasz?

FILOKTETES.

Gwałt odeprę.

NEOPTOLEMOS.

Żegnaj kraj ten i wyruszaj.

HERAKLES.

       1408—1417 Poiasa synu, czekaj, stój
Aż sąd rozebrzmi mój!
A wiedz, że odtąd świadczyć masz,
Żeś słyszał głos mój, ujrzał twarz!
Z miłością z górnych idę stron
Dla ciebie nieb rzuciwszy tron,
By zwieścić, co zamyślił bóg,
By cię z podjętych zwrócić dróg;
Więc słuchaj ty Herakla słów: