Ta strona została przepisana.
NEOPTOLEMOS.
Ręczę, że zostanę.
FILOKTETES.
Tam więc, tam teraz.
NEOPTOLEMOS.
Dokądże?
FILOKTETES.
Tam w górę.
NEOPTOLEMOS.
Cóż znów szalejesz, cóż patrzysz tak w słońce?
FILOKTETES.
Puść mnie, o puszczaj.
NEOPTOLEMOS.
Dokąd znów?
FILOKTETES.
O zostaw.
NEOPTOLEMOS.
Ja cię nie puszczę.
FILOKTETES.
Dotknięcie twe gubi.
NEOPTOLEMOS.
815 Więc cofnę rękę, jeżeli duch wraca.
FILOKTETES.
O ziemio, schłoń mnie, jak jestem, w twem łonie,
Bo się już nigdy z tych cierpień nie dźwignę.
