Przejdź do zawartości

Strona:PL Sofoklesa Tragedye (Morawski).djvu/207

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
ELEKTRA.

Ot, znów ktoś krzyczy.

KLYTAIMESTRA.

O dziecie, me dziecie!
       1410 Litość dla matki!

ELEKTRA.

Ni on tej litości,
Ani też rodzic nie doznał od ciebie.

CHÓR.

O miasto, nieszczęsne rodzeństwo!
Dziś się wypełnia wiekowe przekleństwo.

KLYTAIMESTRA.

O srogi ciosie!

ELEKTRA.

Tnij znów, jeśli możesz.

KLYTAIMESTRA.

       1415 O znów!

ELEKTRA.

Płacz siebie i jęcz nad Egistem.

CHÓR.

       1416—1421 Spełnia się klątwa i życie wśród grobów się znaczy
I zemstopłynną krew toczą
Umarli z swoich siepaczy.

CHÓR.

Otóż i oni, zbroczone ich dłonie
Cieczą Aresa, przyganiać nie mogę.