Ta strona została uwierzytelniona.
7.
Uciekaj żmijo! Niemoc więzi ruch.
Więc w jamę twoją wróć! Śniegi jamę przykryły.
Twe wszystkie siły skup! Odjęte ciału siły.
Słońce ci wróci moc! W mgle skrył się światła duch.
W wieśniaku litość wzbudź! Me zęby go spłoszyły.
Losów o łaskę proś! Zbyt tępy losów słuch.
Więc jama, słońce i los cię zawodzi
i mróz oddechem zimnym w życie twoje godzi!
Gdy ciebie skuwa mróz, mnie pali żar.
O cieple marzysz ty, chłód mem pragnieniem.
Co męką tobie, dla mnie nieba dar.
Lecz nie pospieszy nam nikt z ocaleniem.
I w losów naszych ciężkiej dziś zawiei
przyszło nam rzucić ostatki nadziei.
