Strona:PL Smereka - Filologia klasyczna w Uniwersytecie Lwowskim.djvu/13

odnosił się wręcz wrogo. On to skupiał koło siebie kółko Niemców, które odbywało swe zebrania w hotelu Langa i prowadziło walkę przeciw wprowadzeniu języka polskiego do uniwersytetu. Dosadnie scharakteryzował go Małecki: Linker to Niemiec z czarnym podniebieniem i zacięty Szwab“.
 Jak ci profesorowie przedstawiali się jako wykładowcy i dydaktycy, poznajemy dokładnie z programów wykładów i późniejszych ćwiczeń seminaryjnych. Oczywiście z góry stwierdzić wypadnie, że nie wszystko było ich winą, że raczej wiele należy przypisać organizacji i systemowi ówczesnych stadiów uniwersyteckich, pozostających długi czas w tyle poza studiami na uniwersytetach zagranicznych, głównie niemieckich. Według programów wykładów, w których jednak mamy luki 29 lat (r. 1796/7, 1786/7—1795/6, 1797/8—1809, 1814, 1817/8, 1824, 1849), sprawa przedstawia się następująco:, W okresie 90-letnim uniwersytetu lwowskiego, który tu omawiamy, należy wyróżnić dwa etapy: pierwszy, znacznie dłuższy, bo 67 lat liczący, w którym wykładano filologię klasyczną i estetykę przeważnie według zatwierdzonych przez rząd podręczników — gdzie zatem praca profesorów ograniczała się najczęściej do roli nauczycieli wyższego gimnazjum — i etap drugi, o wiele krótszy, 23 lat liczący, kiedy to od r. 1850, a już oficjalnie od r. 1852/3 obok urozmaiconych wykładów prowadzono też ćwiczenia seminaryjne, podobnie jak to i dziś się odbywa.
 Pierwsze wykłady pierwszego we Lwowie profesora Hanna nosiły taki tytuł: Philologiam et aestheticam ac notitiam auctorum classicorum die Mercurii et Sabbati hora IV ad ductum proprii compendii praeleget... W następnym roku (1785/6) wykłada on filologię dla I i II-go roku, a estetykę dla Iii-go roku filozofii. A zatem Hann wykładał na podstawie własnych skryptów, ale już jego następcy, suplenci Dasiewicz i ks. Ławrowski, mają wykłady języka greckiego według podręcznika: Lectiones Graecae in usum auditorum philosophiae (Wiedeń 1806) i Brevis grammatica patavina. Prof. Pollak wykłada łacińską literaturę klasyczną, względnie wstęp do studium filologii klas. według własnych skryptów, lecz głównie trzyma się dwu podręczników: Exemplaria eloquentiae Bomanae i Exemplaria eloquentiae Graecae in usum auditorum. Suplenci Zhóp i Hoffman trzymają się podręczników pt. Chrestomathia Latina (Wiedeń 1827) i Lectiones Graecae in usum auditorum philosophiae (Wiedeń 1824), oraz Fischera książki pt.