Strona:PL Sawicka Nowelle.pdf/8

 Jeżeli sprawozdania i rozbiory dzieł, pojawiające się w czasopismach, mają za zadanie wskazanie zalet i wad, czyli innemi słowy wartości danego utworu, — jeżeli zatém mają dopomódz czytelnikowi do wyrobienia sobie opinii o nim, — to dlaczegóżby nie mogła spełnić tegoż samego przedmowa, nastrajając odpowiednio czytelnika przy wstępie do dzieła?...
 Oczywiście nie może to słowo wstępne być wyczerpującą recenzyą, nie może wdawać się w szczegóły, ale ujęcie znamiennych cech talentu autora i należyte ich oświetlenie powinno tu stanowić główny składowy pierwiastek.
 W téj myśli kreślę słów kilka o talencie Ostoi.
 Talent to przedewszystkiém skupiony w sobie do wysokiego, jeżeli nie do najwyższego stopnia, i dlatego nie tak łatwo dający się ocenić przez zwykłych przeciętnych czytelników, którzy lubią, żeby im rzecz każda była dokładnie, drobiazgowo opowiedziana, a nawet wytłumaczone jéj znaczenie rozumowe, moralne czy estetyczne, którzy lubią szczegółowe uwagi i wywnętrzenia się autora, nie chcąc podejmować pracy domyślania się, zgadywania, zgłębiania. Czytając pisma Ostoi, trzeba mieć umysł czujny i nie tracić nic z tego, co było powiedzianém, gdyż nic w nich niéma zbytecznego, nic, coby się dało opuścić bez szkody dla pojęcia całości. Ostoja jest skąpa w słowa; maluje człowieka, położenie, myśl, uczucie, zdaniami obmyślanemi starannie a ujętemi w wyrazy jaknajzwięźléj; rozwlekłości i gadatliwości, znamionują-