Strona:PL Przybyszewski Stanisław - Synowie ziemi.djvu/181

 — Pojadę!
 Tulił się, jak małe dziecko, do jej piersi i tylko bezustanku powtarzał:
 — Hanka ty już na zawsze pozostaniesz przy mnie?
 — Na zawsze —
 — I wierzysz w świętość naszej miłości?
 — Wierzę —