Strona:PL Przybyszewski Stanisław - Synowie ziemi.djvu/182

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została uwierzytelniona.
O

O święta godzino, gdy Duch Boży na dusze swoją łaską spływa!
O przebolesna, nieprzebrana rozkoszy, gdy jedno serce w drugie krew swą przelewają.
O przepotężne, niepojęte prawo krwawej ofiary serca wiecznie ku nowemu życiu odradzającej się miłości!
— Amen.
A ona za nim powtórzyła cichem echem:
— Amen.