Strona:PL Pierre Brantôme - Żywoty pań swowolnych Tom I.djvu/354

 Str. 13, w. 26. Sampietro ożeniony z Vaniną d’Ornano. Zawezwany przed dwór, odpowiedział jeno: „Co może obchodzić Francję dobre albo złe pożycie Pietra ze swoją żoną?“ I uniewinniono go.
 Str. 14, w. 21. Saint-Megrin, faworyt króla, zabity u bram Luwru przez bandę skrytobójców. Był kochankiem Katarzyny de Clèves, księżnej de Guize.
 Str. 17, w. 20. Iliada, pieśń III. w. 120 i nast.
 Str. 22, w. 18. Filip II. hiszpański kazał otruć żonę swoją, Małgorzatę de Valois, którą podejrzewał o miłostki z synem jego don Karlosem.
 Str. 23, w. 4. Hrabia de Foix; Joanna d’Arthoys.
 Str. 19, w. 24. Henryk VIII. kazał ściąć głowę żonie swojej Annie Boleyn, aby zaślubić Joannę Seymour.
 Str. 25, w. 7. Cyceron nigdy nie wypowiedział mowy, którą przypisuje mu Brantôme.
 Str. 27, w. 8 i nast. Brantôme zdaje się nie być zbyt dobrze obznajmionym z osobami, o których mówi. Hostilja zwała się w istocie Orestilla; Tulja — Lollja; Herkulalina — Urgulanilla.
 Str. 29, w. 7. Statuę rzekomej Messaliny znaleziono w lipcu r. 1594, w polu, w pobliżu opactwa św. Marcina.
 Str. 29, w. 23. Bata — okręt.
 Str. 31, w. 23. Brantôme się myli: Neron kazał zgładzić Oktawję (vide Swetonjusz, Nero, rozdz. XXXV).
 Str. 36, w. 3. Opowieść XXII-ga: Pan Bernadź = M. de Bernage, koniuszy Karola VIII-go.
 Str. 39, w. 17 Albert de Gondy, książę de Retz, posiadał opinję, iż wprowadza w praktykę owe przepisy Aretina.
 Str. 41, w. 20. Desta = kardynał d’Este.
 Str. 41, w. 30. Prawdopodobnie książę ów był to nie kto inny, jak brat królewski, duc d’Alencon. Co się tyczy baśni o parzeniu się lwa i lwicy, oparta jest na błędnej wiadomości, podanej przez Arystotelesa i powtarzanej przez przyrodników aż do 18 wieku.
 Str. 44, w. 29. Pan Romsar = słynny poeta Ronsard. (Księga II, Oda 2).
 Str. 45, w. 14. Florentyńczyk, imieniem Ludwik di Ghiaceti, który kupił sobie dobra Châteauvilain. Posiadał słynną galerję obrazów o zbyt swobodnej treści i liczne kochanki, względem których postępował z brutalnością zbogaconego parwenjusza. Jednego wieczora kazał trzem