Strona:PL Pierre Brantôme - Żywoty pań swowolnych Tom I.djvu/222

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Kończąc tedy, rzekę: iż we Francyey słodko iest parać się miłością. Powołuię się w tym na naszych rzetelnych doktorów w miłości, zwłaszcza na naszych gladyszów ze dworu, którzy lepiey umieliby nad tym uradzać odemnie. Y żeby utrefić w samo sedno prawdy: wszędy są k...y, y rogale wszędy, iako to mogę dobrze zaświadczyć, iako żem widział wszytkie okolice które nazwałem y ine; y strzemięźliwość nie przemieszkuie radsza w iedney okolicy iako w drugiey.

K’temu ieszcze uczynię tę kwestyą a potem iuż żadney iney, która, możebna, nie była roztrząsana przez nikogo a możebna y pomyślana nie: to iest czy dwie białe głowy, rozgorzałe miłością iedna ku drugiey, iako się to widywało y widuie często za naszych czasów, ligaiąc wespołek y czyniąc to co się mówi donna con donna, za przykładem uczoney Safony lesbiiki, mogą spełnić cudzołóztwo y uczynić miedzy sobą swoich mężów rogalami.

Owo pewna iest, ieśli się godzi wierzyć Marcyalowi w iego pirszey xiędze, epigrammie CXIX[1], iż one popełniaią cudzołóztwo; gdzie wprowadza białą głowę nazwaną Bassa, trybadę, y mówi do niey sztrofuiąc ią sielnie iż nigdy się nie widzi by mężczyzna wchodził do iey domu, tak iż ią trzymaią za drugą Lukrecyę; przedsię poznano ią w tym iż widziano iako ią nawiedza siła foremnych białych głów y panien; y odkryto iż ona sama ie obsługiwała y naśladowała mężczyznę y cudzołożne praktiki, y parzyła się z niemi; w czym używa wyraźnie tych słów: geminos committere cunnos. Zasię potym, wykrzykuiąc,

  1. Fałszywie zacytowane: w istocie epigram 91, I-ej księgi.