Strona:PL P. J. Szafarzyka słowiański narodopis.djvu/190

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.

Łetiw oreł ponad morem,
Da i staw hołosyty:
„Tjażko, ważko na czużyni
„Bez miłoho żyty!

Łetiw oreł ponad morem:
„Podaj, more, pyty!
„Tjażko, ważko nam ubohym
„Bahatych ljubyty!“

Ne tak szczastje, ne tak dolja,
Jak bahaty ljude:
Jak rozłuczut′ po ljubowi,
To i szczastja nebude.

Step szyrokyj, wodu wydno,
Myłoho nebaczu:
Jak poczuju mowu joho,
Nechotja zapłaczu.

Oj mała ja, mij myłeńkyj,
Drużynoju buty:
Oj daj myni toho zilja,
Szczob tebe zabuty!“

„„Je u mene take zilja,
„„Błyzko perełazu:
„„Jak dam tobi napyty-sja,
„„Zabudesz od razu.““

„Budu pyty, wypytawy
Ta i kapli newpuszczu:
Todiż tebe ja zabudu
Jak oczi zapljuszczu!“
(Bodjanski.)