Strona:PL Or-Ot - Poezje.djvu/052

Z Wikiźródeł, wolnej biblioteki
Ta strona została przepisana.
Anioł Pański.

Fragment sceniczny.




OSOBY: Mniszka lat 18.

Dworzanin królewski lat 25.


Za czasów Ludwika XIV-go.

Ogród klasztorny. — Po prawej taras. — W głębi mur ogrodowy.

Pogodne przedwieczorze wiosenne.


Dworzanin (za sceną).

Mury wysokie ... a-hm! pal je kaci!
Dam sobie radę z sznurową drabinką...

(staje na murze i skacze do ogrodu)

Skok ryzykowny! ale się opłaci
Dominikanką, czy Benedyktynką.

(Rozgląda się)

Niczego ogród... do schadzek — wyborny!
Byle się ptaszę nie spłoszyło białe...
Ha, ha, ha... klasztor! ha! ogród klasztorny,
A w nim... Don Juan dworski! to wspaniale!